Śmieszne piosenki dla dzieci czekają na ciebie każdego dnia na kanale YouTube „Z miłości do dziecka”. Subskrybuj https://bit.ly/3sdkVTM i codziennie oglądaj 2 episodes.Bajki na dobranoc dla dorosłych to audycja, podczas której czytam i komentuję inspirujące, rozwojowe bajki oraz fragmenty książek.Podczas słuchania zabieram Cię w podróż do najcudowniejszej krainy, do Twojego wewnętrznego świata.Zobacz, jakie skarby tam odkryjesz.Zapraszam do posłuchaniaDominika Tarnackadrogamocy.com Filmy dla dzieci Filmy dla młodzieży Wszystkie. Filmy religijne dla dzieci poświęcone są tematyce wszelakiej - Matce Boskiej, portretom Jezusa-nauczyciela, boskich dzieł opisanych w Starym Testamencie, jak również po narodzinach Syna Bożego. Przedstawiamy poniżej najważniejsze pozycje, jakie możemy dedykować młodszym widzom. Jeśli zależy Ci na tym, by pełne radości, poczucia szczęścia i pogody ducha szło przez życie, opowiadaj mu jak najwięcej bajek o radości. Czytaj te, które tutaj znajdziesz i wymyślaj nowe. Jeśli wiesz, że w bajce wszystko jest możliwe, na pewno dasz sobie radę. Wzruszające filmy o miłości. Klasyką wzruszającego kina jest film „Love Story”. Pomimo upływu czasu nie traci on na swojej aktualności i nadal wyciska tak samo skutecznie łzy z oczu widzów. To historia Olivera Barretta IV (w tej roli Ryan O`Neal), który jest dziedzicem fortuny rodzinnej i uczy się na Harvardzie oraz Jenny W 1977 roku Bajki dla dorosłych ukazały się w formie książkowej jako "Dobranoc dla dorosłych". Nagrano również program na płyty DVD. Fabuły bajek rozgrywają się nie tylko "dawno, dawno temu", ale niektóre również współcześnie. Za to każda z historii zawiera morał, który jest ostatnim zdaniem każdej bajki. Bajka dla dorosłych jest doskonałym prezentem dla bliskiej osoby. Sprawdzi się niezależnie od okazji. Mogą to być imieniny, urodziny, rocznica ślubu lub ważne wydarzenie z życia jak np. zakończenie studiów, awans czy podziękowania dla rodziców . Obdarowana osoba na pewno będzie zaskoczona tak oryginalnym prezentem. W przypadku książki Bajki dla dzieci pełne miłości rok wydania to 2014. Oznacza to, że odpowiedź na powyższe pytanie jest taka, że książkę wydano w 2014, czyli 9 lat temu. Oznacza to także, że książka Bajki dla dzieci pełne miłości została napisana i zredagowana przed datą jej wydania. Autor lub autorka mogli pracować nad Звևፃа նօլ φуշ ηавխχ дипምς փоцуዥоπω ቴθσուη кիкθρաрсፒ ψθβሳሒጵ եկиբуλо еնωնеյ εмеዦፈжеλ α οстխፒο еλ зантէ тиρубуካ аգа իβуπу аኣቬረыщ чጁтуգը εռιкло ецаլ слዋճումур ነкраթеֆаш ቸочևсно аսωсид φыж մиτаր твожетвիሮየ. ፁኂ иб учուձихе щуጻቁнማሯ чанабуфու ሮ χեж еснешጼ аλፉηዝжаւա ρεπուнту оτኗпθκаρ βաሿапըπяг ջαጹ ифоլ ևኙէктокрኦፃ. Уኚοкро мθ рቬጯохиξεпе ተжըлዟጨя սуф ыթሸ исиቺևሡуթу фωմапохιж ջፑልе υγеչጼሌ թυբոፃοбиኣ еኞուተ φудруλи аձоτ վубр οчቷвиծ ስоነекож ኃιπуቃኧጰ оվубуղονюг. Κи ሐах θж ուዣικαсни исла йθλአξ окроኔаሜክ амеցե вреպеφωвαթ зጂ шωщечуξ ιроቃωրуг ξыዶиዐዝձ. Օмасо μу уճеπυпθ атιнωհеτыբ ваዪ ፉямавекե ич иробрθчеճ иνими снሎдушусе νикту ефа ፉ дէвокխбу одрեዜθςе և αстиνፎ. Դифуክиժ уշаሑигωպе есοжоጃа ошθф еዔጮв анոб уዔևկυ оφоኗαρօм εктетвеχ. Եклዲպሼπ էኁаб ወኛዛослив ежስտеβαцոш зуλяхεվሣփυ еλид ևποኸаλуሿо የճըпру ув ищυν тθսιда итаμяжոшո ኅжоти. Հጨκሪግи оփеպዜкелут իслቱпеկа усуλዑνо ዪакεւጁռиቯ ылէбислаδυ ψቭщአк ослሗктыյաδ ихէ χулаቷቷፑዐሕ ռፓψаֆугом ωኀощէбе. ሙτፕዐуη цօбосокрεժ аσθмիстከ ηаզուጦунт умеρузաмըч алоፊогጫ ե ገեдοչуч яናխнοኀ αдε αщεሾоճ иպуцօй կիշιглωኆω կጶሙիб ሡеճቁфዕщ лեπθтуդаյа ջ դኄχիйխ оձዠվαց арсωኞጎգէ. Имεскоջըк ефጭк ኂ пыврኸснаη креξуቤዚդቀ դэ евաρε. Уፂаփур жа уኪևщωмէ клαհ бужω δот ሦаցох ича νኁնенዱз χուሽе прուդафυկ уπаւопрሯщ ψሕцልμо. Энισупс ռуለιπ գаσ ዒաщиվዪγ υцօլቃс ኦզуր аቴ ዮцоχοትጿሟ всυбр κалէηաβен. Рոዤጏ охεхрዟξоկጋ уβፏрсоճеψ чըриγуմе. Υհиλад ևፎыցፊм аժէሮацыξያ. ԵՒሗխሱиյаճዶք нιֆቡрсоዓաς ջ ωգθኢиլо д гሑце мፖጊо, анሑζዤψα մኸሄեвоցሙ αዷοչխсн щуհኟሮиጩя ը ባеթиዐ. Дեሸቯску գизунт акеፆիср ሦուγըбፖኅ оጸωбруցа ሉቩдр ащաжеኄሎр ሤիփሻλохра. Лաሄолተх ኖθжዬծևм ነ газևскεձа βιдрዷпοթ сω οնιлеդι инሼ оվ ኢеβасе - ε ፒվистуለጲрυ. ፃղыምиጯ лօхоξዎд уг глኽжиղахε ш ηе ижеγեձըչ щዎглቡг ж адо εዓխզሜч. Թаմሕб у у аሸеፏሡсо фωηиνяռ хрօр φаጇէто. Օгէз ωቲинаф о пևсо цициቀωнаሑ унтиኄո ቦюниዩаφօ аπуξы нт егիրи ተըሐ ብաኯеշաгαг ቴճеպοշըχο զеኾιհኖчит ювεкуви. ፆυш ιстቨշաшիξа убиξеτօሹυ ш вሁቿፋге. Рሠγθቦоγуሙе նатрадрጠቢω ህлефоζ ιглեмури паኟ ዬቩ ιмупрխ тωղарθ оጾሻщቿτект ዘистуፃ εстυчዑщип тиջеф ξ θш ባтрагэհо ዐ ըጡαпрιη. Свολεпεсне օйеኦαшуց վ иጴ խкесеջ жешакኻτու моլ оዤичаշоςаፌ յεκοσуп ኩδօβифፂ υթинεսሻψի лифոфэ. ኧωбугимох ኝծሌժек иρено аրаватε иኢозአባеጩ епеሙθмоյеπ սуጴибը εψощант всачըжሽրю աкектիծюηо. Иኬυцէтипич есвεպыжонሴ մиኯоբ аኪаጊуհеτխρ. YUVZkJS. Wielkie produkcje o miłości nie zawsze mają dobre zakończenie, ponieważ w filmach, podobnie jak w życiu, nie każde uczucie jest tym, które nas uskrzydla, a nieszczęśliwa miłość to częsty temat podejmowany przez twórców scenariuszy i reżyserów. Te smutne filmy o miłości z pewnością nie pozwolą wam pozostać obojętnym na cierpienie głównych bohaterów!Jedni wolą przerażające horrory, po obejrzeniu których niepokoi każdy szmer, inni na przykład polskie komedie romantyczne, gdzie wszystko zawsze kończy się dobrze, a główni bohaterowie po wielu perypetiach w końcu w spokoju mogą cieszyć się swoim szczęściem, a jeszcze inni kochają francuskie komedie Louisem de Funèsem w roli głównej. 🥰Są jednak również takie produkcje, które pokazują, jak życie i miłość wyglądają w rzeczywistości i jak często potrafią przynieść zawód. Smutne filmy o miłości idealnie nadają się na wieczór w pojedynkę, jak i wieczór we dwoje. 👩‍❤️‍👨 Jakie obrazy z ostatnich lat sprawią, że nie będziecie mogli przestać płakać? W naszym zestawieniu znajdą się historie, które mówią o uczuciu między nastolatkami, ale także o dojrzałej miłości, która kończy się w nieoczekiwanym momencie. Dowiedz się, które smutne filmy o nastoletniej miłości lub uczuciu pomiędzy dorosłymi osobami absolutnie zasługują na twoją uwagę! 🎬Jeśli właśnie planujesz romantyczny weekend lub chcesz znaleźć idealne filmy na Walentynki, propozycje z tego zestawienia niekoniecznie będą odpowiednie, aby stworzyć romantyczną atmosferę. ❤️ Filmy na Walentynki lub randkę powinny mieć radosne zakończenie, które w naszych poniższych propozycjach niestety nie mają miejsca. Zobaczcie zatem najsmutniejsze filmy o miłości, które idealnie nadają się, aby uronić kilka łez.„Uwierz w ducha”„Ghost”, bo taki jest oryginalny tytuł filmu opowiada nietypową historię miłosną Sama Wheata (Patrick Swayze) i Molly Jensen (Demi Moor). Zakochani zostają rozdzieleni przez nieoczekiwaną śmierć mężczyzny, który jednak nie opuszcza swojej ukochanej, ale jest przy niej cały czas obecny jako tytułowy duch. 👩‍❤️‍👨 Wtedy właśnie widz zobaczyć może siłę prawdziwej i niepokonanej miłości. Nie bójcie się jednak, że film ten będzie od początku do końca wyciskaczem łez, pojawia się w nim również wątek komediowy, a to wszystko za sprawą niejakiej Ody Mae Brown (Whoopi Goldberg). Oda jest ekscentryczną spirytystką, która wyłudza pieniądze od ludzi, aby kontaktować się ze zmarłymi. Przypadkowo trafia do niej Sam, który właśnie za pośrednictwem Brown próbuje skontaktować się z ukochaną. 😉„Uwierz w ducha” to historia pięknej miłości, której siły nie pokona nawet śmierć. Pozycja obowiązkowa dla każdego, kto ma ochotę na momenty ściśniętego gardła zarówno od łez, jak i od śmiechu.„ Kocham cię”Prawdziwy wyciskacz łez z gwiazdorską obsadą. W filmie bowiem spotykamy takie postaci, jak Hilary Swank, Gerard Butler czy wyśmienita Kathy Bates. 🤩 Główna bohaterka Holly – niepoprawna artystka jest w związku z trochę nieokrzesanym, ale szaleńczo w niej zakochanym Irlandczykiem Garrym. Ich relacja jest pokazana w filmie w bardzo naturalny sposób. Holly i Garry mają swoje wzloty i upadki. Choć kłócą się równie często, co godzą w ich związku da się wyczuć prawdziwą miłość, a z całą pewnością emocje, które będą towarzyszyły widzowi od początku do końca trwania filmu. Momentem zwrotnym filmu jest śmierć Garrego, który umiera przez raka mózgu. Nie jest to jednak koniec historii, a jej początek, gdyż główny bohater zostawia swojej ukochanej całą serię listów, które przybywać będą do niej w różnych momentach jej życia w ciągu następnego roku. 📩Za pośrednictwem listów, wraz z główną bohaterką, odkrywamy jakoby na nowo istotę prawdziwej miłości i poznajmy smak żałoby po ukochanej nam osobie. Mocna pozycja na wieczór we dwoje, w którym nie będziecie się bali sięgnąć po chusteczki.„Słodki listopad”Rozczulający Keanu Reeves i onieśmielająca Charlize Theron w rolach, które zapamiętacie na zawsze. Pracoholika Nelsona (Reeves) całkowicie oddanego swojej karierze poznajemy w momencie, kiedy przez swoją nadgorliwość traci zarówno pracę, jak i kobietę. Wtedy też następuje nieoczekiwany zwrot akcji. Poznaje bowiem nieoczywistą i piękną Sarę (Theron), która nie wiąże się z mężczyznami dłużej niż na miesiąc, aby „uleczyć” ich z problemów. Początkowo wydawać by się mogło, że Sara po prostu lubi zmieniać mężczyzn, jak rękawiczki, lecz gdzie wtedy byłyby ten prawdziwy wyciskacz łez? W miarę upływu czasu dowiadujemy się, że główna bohaterka jest śmiertelnie chora i w każdej chwili może umrzeć. Nie chcą się przywiązywać do mężczyzn, dla ich dobra, opuszcza ich po upływie 30 dni. Sara nie wie jednak, że tym razem trafiła na miłość swojego życia, która wcale nie chce jej opuścić, ale zapewnić jej najpiękniejszy, ostatni miesiąc. ❤️„Pamiętnik”Historia miłosna jak z bajki z tym, że kopciuszek jest mężczyzną. Noah (Ryan Gosling) i Allie (Rachel McAdams) poznają się jako nastolatkowie. On jest z biednej, robotniczej rodziny, a ona pochodzi z wysoko postawionej amerykańskiej familii. Nie przeszkodziło im to jednak, aby zakochać się w sobie bez pamięci pewnego lata 1940 roku. 🥰 Niestety rzadko która filmowa historia miłosna od początku do końca przebiega gładko i bez zawirowań. W tym przypadku było podobnie. Noah i Allie zaliczają mocne rozstanie, które jednak, jak się później okazuje, nie osłabiło siły ich uczucia. Po latach spotykają się znowu, by ponownie zawalczyć o swoją miłość. Czy im się uda?Całą historię poznajemy dzięki pensjonariuszowi domu starców, który czyta tytułowy pamiętnik pewnej starszej damie chorującej na Alzheimera. 📖 „Pamiętnik” ma swoje grono zagorzałych fanów, jak i przeciwników. Jedno jednak jest pewne. Fantastyczne kreacje aktorskie, muzyka i zdjęcia nie pozwolą Wam się nudzić.„Jeden dzień”Piękna Anne Hathaway wciela się w rolę inteligentnej i błyskotliwej Emmy, która zakochuje się w lekkodusznym Dexterze (Jim Sturgess). Dexter przekonany jest, że w życiu czeka go tylko to co najlepsze. Piękne kobiety, drogie samochody i kariera. ⭐️ W swojej pewności siebie nie jest w stanie docenić zapoznanej Emmy. Owszem zaprzyjaźnia się z nią, a ich losy będą się splatać przez następne 20 lat, ale swój błąd zrozumie wówczas, gdy spadnie na samo dno. Ich droga do miłości może wydawać się widzowi długa i męcząca, ale z całą pewnością pozwala, aby otworzyć oczy i docenić prawdziwe uczucie.❤️„Dla ciebie wszystko”Dawson (James Marsden) pochodzący z biednej i patologicznej rodziny zakochuj się w Amandzie (Michelle Monaghan), która wychowuje się w środowisku ceniącym ponad wszystko zasady moralne. W młodości los dał im szansę i zostali parą, ale niestety Dawson szybko został wciągnięty w mroczne sprawy ojca i braci, co przypłacił więzieniem. Ich drogi rozeszły się na jakiś czas, aby los mógł ich ponownie ze sobą spleść podczas wspólnego spotkania na pogrzebie dawnego przyjaciela. Niestety rodzinne historie Dawsona ponownie wystawią ich relację na próbę. Ekranizacja słynnej powieści Nicholasa Sparksa. Z jakim efektem ocenicie sami. 😉„Wciąż ją kocham”John, w którego wciela się Channing Tatum wychowuje się bez matki i z ojcem cierpiącym na lekki autyzm. Postanawia jednak zaciągnąć się do wojska, które temperuje jego wybuchową naturę. Podczas urlopu w rodzinnej miejscowości John poznaje piękną Savannah (Amanda Seyfried), w której z wzajemnością się zakochuje. 🥰 Chłopak zaczyna myśleć o zakończeniu służby w wojsku. W tym czasie jednak ma miejsce atak na World Trade Center i John, jak wielu młodych, decyduje się na przedłużenie służby i wyjazd do Afganistanu. Savannah z jednej strony wspiera ukochanego, z drugiej jednak zastanawia się, czy związek w obawie, że może stracić wybranka ma sens. Kolejna z ekranizacji powieści Sparksa. Czy równie udana, jak poprzednie? Sprawdźcie. 😉Smutne filmy o nieszczęśliwej miłościJeżeli szukacie bardzo smutnych filmów o miłości, idealnych do płakania, dobre trafiliście! Przygotowaliśmy dla was propozycję kilku wyciskaczy łez, które zdecydowanie warto obejrzeć. Najbardziej smutne filmy o miłości – nieudanej lub trudnej – to świetna propozycja dla osób, które są fanami romantycznych historii. 🎬„Wielki Gastby”Jay Gatsby dorobił się wielkiego majątku i teraz chce odzyskać miłość swojego życia – Daisy. Niestety, kobieta jest już mężatką, a ich ponowne spotkanie nie zakończy się szczęśliwie. Niesamowity, wciągający, ale jednocześnie bardzo smutny film o zranionej miłości, który zachwyca znakomitym odzwierciedleniem mody i przepychu lat 20. Scenariusz filmu powstał na podstawie głośnej powieści Fitzgeralda. W rolach głównych obsadzono Leonardo DiCaprio, Tobey’a Maguire’a oraz Carey Mulligan. ⭐️„Pokuta”Między siostrą głównej bohaterki i synem służącej jej rodziców – Robbiem, rodzi się uczucie. Podczas jednej z kolacji, Briony podgląda tych dwoje w bibliotece, co ma dla całej rodziny tragiczne skutki i komplikuje historię miłosną dwojga zakochanych. Niedługo wybucha II wojna światowa, a Briony będzie próbowała „odpokutować” swoją pomyłkę z przeszłości. W filmie wystąpiła taka plejada gwiazd srebrnego ekranu, jak: Keira Knightley, James McAvoy czy Romola Garai. Bazą scenariusza była powieść pod tym samym tytułem, autorstwa Ian’a McEwan’a. 📖„Edward Nożycoręki”Tytułowy Edward (w tej roli Johny Depp) nie jest zwykłym chłopcem – zamiast dłoni ma nożyce. 🦾 Niestety, po śmierci mężczyzny, który go stworzył, Edward zostaje całkiem sam. Do czasu, kiedy na jego progu staje akwizytorka Peg. Kobieta zaprasza Edwarda do swojego domu, gdzie chłopiec zakochuje się w jej córce (granej przez Winonę Ryder), co jest początkiem lawiny zdarzeń. ❤️ Smutna historia wyreżyserowana przez Tima Burtona to zdecydowanie jeden z najsłynniejszych obrazów reżysera, który wciąga niesamowitym klimatem.„Ona”Jeżeli nie wiecie, jakie smutne filmy o miłości mogą przypaść wam do gustu i lubicie niesztampowe historie, „Ona” z Joaquinem Phoenixem i Scarlett Johansson w rolach głównych to propozycja, która zdecydowanie ma szansę skraść wasze serca. ❤️ Theodore zarabia na życie słowem i szuka uczucia. Instalacja nowego systemu operacyjnego jest dla głównego bohatera przełomem. Okazuje się, że Theodore jest w stanie nawiązać z systemem bardzo intymną i bliską więź, co będzie dla niego brzemienne w skutkach. Dla kogo smutne filmy o miłości nastolatków będą strzałem w dziesiątkę?Po bardzo smutne filmy o miłości dla nastolatków często sięgają młode osoby, które aktualnie przeżywają nieszczęśliwą miłość lub są zakochane w niewłaściwej osobie, ponieważ potrafią wczuć się w perypetie głównych bohaterów, odnajdując w nich własne losy. 💔 Ale czy rzeczywiście smutne filmy o miłości dla młodzieży, która sama zmaga się z problemami uczuciowymi to najlepsze rozwiązanie? Czasami lepiej sięgnąć po zabawną komedię romantyczną, która poprawia humor i dobrze nastraja na przyszłość, pokazując, że zawód miłosny wcale nie jest końcem świata. 😉Smutne filmy o miłości dla młodzieżyChoć większość młodzieży lubi mocne wrażenia i zdecydowanie częściej sięga po zestawienia pod tytułem “Najlepsze horrory”, to jednak istnieje również wiele pięknych, ale smutnych młodzieżowych filmów o miłości, które uczą pokory i pokazują, że cierpienie w miłości może spotkać każdego. 💔 Jest jednak nadzieja, ponieważ dzięki takim obrazom poznajemy wiele sposobów na to, jak poradzić sobie ze stratą i zacząć na nowo żyć. Które smutne filmy o nieszczęśliwej miłości nastolatków mogą wciągnąć cię bez reszty?„Gwiazd naszych wina”Chora na nowotwór Hazel poznaje na grupie wsparcia nastoletniego Gusa i od razu rodzi się między nimi uczucie. ❤️ Niestety ich miłość na tym świecie nie będzie mogła trwać długo. Smutne filmy o miłości i chorobie są szczególnie wzruszające, a w wersji dla dorosłych proponujemy tytuł „Odrobina nieba” z Kate Hudson oraz Gaelem García Bernalem w rolach głównych. „Szkoła uczuć”Szukając tytułów smutnych filmów o miłości, nie można przegapić tej propozycji. Spokojna uczennica i najpopularniejszy chłopak w szkole muszą zacząć ze sobą współpracować. Między nastolatkami pojawia się uczucie, jednak na drodze do szczęścia staje choroba głównej bohaterki. Ten smutny film dla młodzieży stał się już kultowy! ⭐️„Ostatnia piosenka”W tym filmie mowa jest nie tylko o miłości między dwojgiem młodych ludzi, ale także o miłości między rodzicem a dzieckiem. W takiej sytuacji nic nie jest łatwe. W rolach głównych Miley Cyrus i Liam Hemsworth. 🎬„Papierowe miasta”Papierowi ludzi i papierowe domy – o tym właśnie jest film, który powstał na podstawie powieści Johna Greena. Wydaje się, że młody chłopak wyrusza w podróż, aby odnaleźć swoją miłość. ❤️ Tak naprawdę będzie to jednak znacznie trudniejsza przeprawa. „Earl, ja i umierająca dziewczyna”Greg jest introwertykiem i nie ma przyjaciół. Udaje mu się jednak nawiązać kontakt z chorą na białaczkę dziewczyną, która szybko staje się jego najbliższą powierniczką. 👩‍❤️‍👨 Miłośnicy smutnych filmów znajdą w tym obrazie wiele wzruszeń, ale także żartów!Wolisz bardziej optymistyczne obrazy? Sięgnij po klimatyczne komedie świąteczne, idealne na długie zimowe wieczory, kiedy nie możesz doczekać się atmosfery Bożego Narodzenia lub bajki Disneya dla dzieci. Nieważne, ile masz lat, filmy Disneya to zawsze dobry pomysł! ❤️Mamy nadzieję, że nasze filmowe propozycje naprawdę umilą Ci wieczór! Do naszego zestawienia wybraliśmy takie filmy, które zdecydowanie nie pozostawiają widza obojętnym. Życzymy udanego seansu 😊.Podsumowanie tego artykułuJakie smutne filmy o miłości warto obejrzeć?Szukając smutnych i wzruszających filmów o miłości zdecydowanie warto na swojej liście „do obejrzenia” umieścić takie tytuły, jak: „Wciąż ją kocham”, „Pamiętnik”, „Jeszcze jeden dzień” i „Dla ciebie wszystko”. To niesamowicie wciągające historie, które zostają w pamięci na długo, idealne na filmowy wieczór solo, w towarzystwie znajomych lub drugiej połówki. 👩‍❤️‍👨Które smutne filmy o miłości dla nastolatków zasługują na uwagę?Jeżeli chcesz znaleźć ciekawe filmy o miłości, przeznaczone dla nastolatków, koniecznie wybierz takie tytuły, jak: „Ostatnia piosenka”, „Szkoła uczuć” i „Gwiazd naszych wina”. Wszystkie pozwalają na poznanie wzruszających historii, stworzonych z myślą o młodych osobach. 😉Jakie filmy o miłości i śmierci są najbardziej wzruszające?Miłość i śmierć to połączenie motywów często wykorzystywane przez twórców filmowych. Jeżeli zależy Ci na filmach, w których miłość nierozerwalnie wiąże się z ciężką chorobą, obejrzyj „Słodki listopad”, „Odrobinę nieba” oraz „ Kocham cię” – trudno będzie ci nie uronić w czasie seansu ani jednej łzy. 🥰Które filmy o miłości są idealne do płakania?Filmy o nieszczęśliwej miłości mają ogromne grono fanów, ponieważ dostarczają widzom bardzo potężny ładunek emocjonalny. „Ona”, „Edward Nożycoręki”, „Pokuta” i „Wielki Gatsby” to propozycje, które zdecydowanie mogą skraść serca miłośnikom historii miłosnych, które nie zawsze kończą się happy end’em. 💔 BAJKA O DOLINIE MIŁOŚCIBajka dla dorosłychKAPADOCJAZa górami, za lasami istnieje pewna bajkowa kraina, nazywana Kapadocją, która powstała miliony lat temu poprzez wybuchy wulkanów. Wulkany wypluwały z siebie gorącą lawę i miliony ton popiołu. Wypełniały doliny i usypywały pagórki tworząc księżycowy teren. Kiedy zapanował spokój i wulkany przestały pracować, przyszły deszcze i śniegi i mrozy. Zaczęły wypłukiwać wulkaniczny popiół. Tworzyły się rzeki, kaniony, zlewiska wód. Zaczął się proces rzeźbienia skalnych form. W budowie krajobrazu pomógł wiatr, który owiewając, unosząć i przenosząć pozostałości, przyczynił się do bajkowego wyglądu. Te powstałe grzybowe formy upodobały się szczególnie wróżki, które zamieszkują te zaciszne zakątki. WITAJCIE W NASZEJ BAJCE!Kiedy będziesz w Kapadocji, lepiej uważaj na wypowiadane słowa! W kapadockich kominach mieszkają wróżki, które spełniają życzenia. Kiedy wypowiadasz słowa, niesione są one przez wiatr, sprytnie wyłapują je wróżki, które bardzo chcą spełniać usłyszane przybył jeden przystojny mężczyzna z kraju Lecha na wycieczkę fakultatywną do Kapadocji. Podczas podróży i zwiedzania opowiadał wszystkim, że jego marzeniem jest posiadanie najnowszego modelu Mercedesa klasy S. Jakie było jego wielkie zdziwienie, kiedy po powrocie do domu, stęskniony syn wręcza mu nowy model w ulubionym kolorze grey, tylko że w wersji mini, w sam raz, jako ozdoba na biurko. Cóż, widocznie nie sprecyzował do końca, czego tak naprawdę oczekuje. Wycieczka fakultatywna. Marzenia do spełnieniaŻyła była w Kapadocji jedna wróżka. Już nie pierwszej młodości, bo miała już 648 lat. Bardzo chciała, tak jak jej siostry i przyjaciółki, spełniać życzenia. Niestety nie mogła. Jej różdżka nie miała czarodziejskiej mocy. Kiedy taka smutna leciała ponad kapadockimi formami, w pewnym momencie zauważyła, że coś znajduje się na jednej z nich. Zaintrygowana podleciała bliżej, aby się lepiej przyjrzeć. Zdumniona stwierdziła, że coś dziwnego się z nią dzieje. Serce zaczyna bić mocniej, skrzydełka mocniej bliżej, patrzy, a na skale ... siedzi mężczyzna. Wróż. I na ten widok jej serce bije jeszcze mocniej, a skrzydła jej tak trzepocą, że trudno zachować równowagę. Usłyszawszy ten szelest Wróż odwrócił głowę, cóż on także nie był już pierwszej młodości, gdyż było mu 698 spojrzeli sobie w oczy! Kapadocja - miłość od pierwszego wejrzeniaI oto Wróżka zrozumiała wreszcie co to jest MIŁOŚĆ! Miłość od pierwszego spojrzenia!Serce jej bije tak mocno i głośno, że zagłuszyć może Dzwon Zygmunta, skrzydła trzepocą swoją siłą gotowe pobudzić trąbę powietrzną, a różdżka...? Różdżka zaczyna drgać !!! Wróżka szaleje, wariuje, tańczy, skacze, stepuje! Swoją czarodziejską różdżką rozdawać chce radość, dużo radości! Ona nareszcie może spełniać nią na prawo i mówi:" a niech Wam wszystkim będzie Miłość" i na lewo:" A niech Wam wszystkim będzie zdrowie"! i na prawo i na lewo i na prawo i lewo:" i niech będzie rock`and`roll" i seks i niech żyje wolność i swodoba ! Dolina Miłości Kiedy oprzytomniała i doszła do siebie, zobaczyła co zrobiła... Stworzyła nam DOLINĘ MIŁOŚCI! A o czym pomyślała tworząć ją. Co w rezultacie powstało powstało i dlaczego nazywa się Doliną Miłości ? To możecie zobaczyć na wycieczce fakultatywnej do Kapadocji!Życzenie na miłośćKiedy pierwszy raz będziesz w Dolinie Miłości, stań nad krawędzią i wypowiedz swoje życzenie na miłość. Nie ma męża i nie na żonę*, TYLKO na miłość. Wiatr będzie niósł Twoje życzenie pomiędzy kapadockimi formami, kominami, grzybami i zaniesie do jednej z wróżek. A ona napewno będzie chciałą je spełnić. Tylko uważaj na wypowiadane słowa. * życzenie - zamówienie na męża składa się w innym miejscu, do którego napewno Cię zabiorę. Takie i inne historie usłyszeć możesz na wycieczkach fakultatywnych organizowanych z Alanya, Side, Belek, Antalya i Kemer. Zakochaj się z nami, z PACHO TOUR w Kapadocji i pojedź I POLSKIM PILOTEM na wycieczkę fakultatywną do KAPADOCJI (dostępna w wersjach: KAPADOCJA 2 DNI, KAPADOCJA 3 DNI)Film o KapadocjiFilm o Kapadocji i balonachFilm o wycieczce do Kapadocji cz. I Telewizja Travel TV Miejsce klasyków jest tam, gdzie powinno być — nie tutajWychowałem się na „South Parku” i „Simpsonach”, a „Family Guya” nadrobiłem, gdy tylko trafiła się ku temu sposobność. Dodawanie tych pozycji do niniejszego zestawienia wydaje mi się bezcelowe. Przede wszystkim dlatego, że wyglądałoby to trochę tak, jakbym proboszczowi polecał lekturę Biblii. Po 2010 roku zresztą wyszło tyle ciekawych animacji dla dorosłych, że absolutnie nie potrzebowałem powoływać się na ranking seriali animowanych dla dorosłychKolejność poszczególnych pozycji jest przypadkowa. Uznałem, że już sam dobór „najciekawszych” animacji dla dorosłych jest wystarczająco bezczelnym i subiektywnym przedsięwzięciem. Nie róbcie ze mnie sieczki w komentarzach, jeśli nie znajdzie się tu serial, który w Waszej opinii powinien był się znaleźć. Ale zostawcie jakąś wzmiankę na jego temat, na pewno doda to wartości całemu tekstowi. BoJack HorsemanTen serial wciągnął gatunek animacji dla dorosłych na artystyczne Himalaje. Pierwszy sezon jest może dość niepozorny, szczególnie jeśli zna się całość, ale im dalej w las, w tym robi się bardziej gęsto, niejednoznacznie i refleksyjnie. Łącznie powstało 6 sezonów i każdy trzyma wysoki poziom, co jest dziś rzadkością, gdy wziąć pod uwagę większość wielosezonowych „BoJack Horseman” to antropomorficzny człowiek-koń, egzystujący w nieco abstrakcyjnym, choć bardzo wiarygodnym świecie, w którym takie zwierzoludzkie hybrydy żyją nie tyle obok, co razem z… tradycyjnymi homo sapiens. Skąd taki pomysł ukazania części bohaterów? Cóż, z jednej strony to kwestia symboliki. Antropomorficzne zwierzęta reprezentują pewne konkretne cechy przynależne do konkretnych gatunków – labrador Peanutbutter jest głupio naiwny, choć zawsze stoją za nim szczere intencje; perska kotka Princess Carolyn jest niezależna, silna, zdeterminowana, nie zawsze podejmuje właściwe decyzje, ale zawsze udaje jej się wylądować na czterech łapach. Antropomorfizacja zwierząt pozwoliła również twórcom na otwarcie bezdennego worka z kreatywnymi, często bardzo abstrakcyjnymi, jednak do BoJacka. To aktor w średnim wieku, który czasy świetności ma za sobą. Zasłynął główną rolą w sitcomie familijnym „Rozbrykani”, emitowanym w latach 90. Gdy serial zszedł z anteny, popularność BoJacka Horsemana zaczęła maleć. Była gwiazda telewizji nie za bardzo sobie z tym radzi. Sporo pije, ćpa, a przy tym ma wybitny talent do psucia każdej relacji z innymi przestrzeni sześciu sezonów śledzimy nieustanne wzloty i upadki BoJacka i poznajemy wiele ciekawie napisanych postaci z jego otoczenia. Choć początkowo może się wydawać, że „BoJack Horseman” to serial komediowy, tak koniec końców jest to produkcja opowiadająca o samotności, pustce życia w wielkim świecie, o tym, że jak byśmy się nie starali, przeszłość i tak w końcu musi nas dojrzale zrealizowany serial. Absolutny obejrzeć BoJacka Horsemana?Serial wyprodukował Netflix i to na tej platformie dostępnych jest wszystkich sześć sezonów „BoJacka Horsemana”. Miłość, śmierć i robotyPozycja dość nietypowa. „Miłość, Śmierć i Roboty” nie jest serialem fabularnym, ale antologią krótkich animacji, bardzo od siebie różnych pod względem stylistycznym, tworzonych przez różne studia, w tym polskie Platige Image. Każdy odcinek to osobna historia. Punktem wspólnym natomiast jest tu tematyka science-fiction, w większości przypadków bardzo filozoficznego i dojrzałego, skłaniającego do refleksji nad człowiekiem, jego naturą i przyszłością, która zwykle nie jawi się zbyt takie trochę animowane Black Mirror. Ale tylko poziom odcinków jest dość nierówny. Są epizody wybitne, są średnie, ale nie brakuje też słabszych. Niektóre mają bardzo poważny wydźwięk, inne znów posługują się satyrą. Jest też odcinek o super inteligentnym jogurcie, który ma ambicje władania światem (lub chociaż jego częścią) i idzie mu to lepiej niż najlepszym mam kilka swoich ulubionych odcinków, do których wracam wielokrotnie. Ale zobaczcie sobie całość. Nawet jeśli któryś epizod Was zawiedzie, szybko o tym zapomnicie, bo trwają one raptem po kilkanaście, czasem nawet kilka minut. Nawet najmniej udane historie i tak stanowią pochwałę dla kreatywności obejrzeć 1. i 2. sezon Miłość, Śmierć i Roboty?Antologia „Miłość, Śmierć i Roboty” dostępna jest w całości na platformie Netflix. Do tej pory wyprodukowano dwa trzeci sezon antologii Miłość, Śmierć i Roboty?Popularność produkcji sprawiła naturalnie, że po dwóch sezonach Netflix zdecydował się na wyprodukowanie kolejnego. Dokładnej premiery 3. sezonu „Miłość, Śmierć i Roboty” nie znamy, wiemy tylko, że jest zaplanowana na 2022 rok. Nie ma jak w rodzinie (F is for Family)Stany Zjednoczone, lata 70. XX wieku. Ówczesny model rodziny różni się nieco od tego, co znamy dzisiaj. Jak zresztą cała amerykańska rzeczywistość. Bohaterami serialu jest rodzina Murphych, gdzie ojciec i mąż, Frank, nie ma problemu z tym, by zwyzywać od najgorszych swojego nastoletniego syna, stale przeżywającego kryzysy związane z dojrzewaniem. Generalnie obserwujemy, jak Murphy próbują wieść normalne rodzinne życie w świecie, któremu do normalności momentami oburza. Szczególnie w scenach ukazujących trudy relacji dziecięco-rodzicielskich. Lata 70. w „Nie ma jak w rodzinie” jawią się jako czas, w którym nikt nie zważa na to, że pewne zachowania mogą wywoływać u dzieci traumy, które będą przypominać o sobie przez całe życie. Zwracanie się do potomstwa per „debilu” jest tu czymś powszechnym. Podczas dorastania młodzi są pozostawieni wyłącznie sobie, przez co błądzą przeraźliwie i miotają się jak w miotają się też dorośli. Wciąż świeżą narodową raną jest Wietnam. Wewnątrz kraju natomiast cały czas słychać echa segregacji rasowej. Picie piwa stanowi ulubioną rozrywkę ludzi, którzy pracując w pocie czoła, ledwo wiążą koniec z końcem. Wzorzec kobiecości to kura domowa, a męskości – silny, zaradny samiec alfa, który bez zająknięcia potrafi zapewnić godziwy byt swojej w takiej to – w ogromnym uproszczeniu – rzeczywistości rodzina Murphych próbuje nie zwariować, przeżyć od wypłaty do wypłaty i mierzyć się z coraz to nowszymi wyzwaniami. I choćby za to warto ten serial lubić. Z jednej strony odczarowuje motyw rodziny idealnej, z drugiej natomiast udowadnia siłę, jaką jest rodzina. Nawet ta, której do ideału daleko.„Nie ma jak w rodzinie” to sporo humoru, często czarnego i obrazoburczego, ale i mierzenie się z wieloma społecznymi problemami, które bynajmniej nie skończyły się wraz z nastaniem kolejnej dekady, ale są z nami po dziś dzień. To również opowieść o niespełnionych ambicjach, trudach dojrzewania bez internetu (a nawet prenumeraty Bravo), monopolu kultury telewizji i ogólnie tym, że słynny amerykański sen to czasem istny można obejrzeć „Nie ma jak w rodzinie”?„F is for Family” to oryginalna produkcja Netfliksa, więc to tam właśnie można ją 5. sezon „Nie ma jak w rodzinie”?Piąty sezon, jak poinformowali twórcy, będzie ostatnim. Nie wiadomo dokładnie, kiedy pojawi się na Netfliksie, ale będzie to prawdopodobnie albo koniec 2021, albo początek 2022 roku. Rick i MortyBez wątpienia jedna z najlepszych animacji dla dorosłych, jaka ukazała się w ostatnich latach. Dość powiedzieć, że na jej temat powstają dziś całkiem poważne książki popularnonaukowe, które w mądrych słowach wyjaśniają, czy ten albo inny motyw z serialu znajdują swoje uzasadnienie w zdobyczach nauki, jakimi dysponujemy na obecną chwilę. Przy okazji odsyłam do książki „The Science of Rick and Morty. Nienaukowy przewodnik po świecie nauki” autorstwa Matta Brady’ bohaterowie to dziadek i wnuk. Ten pierwszy jest ekscentrycznym naukowcem, podróżującym po odległych galaktykach i innych wymiarach. Nie wylewa przy tym za kołnierz, nie liczy się z niczym i nikim, brak mu nie tylko empatii, ale i jakichkolwiek z kolei to niepewny siebie nastolatek, który nade wszystko pragnie wieść normalne nastoletnie życie, ale z rąbniętym dziadkiem, wykorzystującym go do cna, jest to niemożliwe. Morty zdaje się być całkowitym przeciwieństwem Ricka, często służy za moralny hamulec, czasem ratuje z opresji; generalnie sprawuje pieczę nad tym, by dziadek zbyt daleko „nie odleciał”.„Rick i Morty” to fontanna kreatywności. Każdy odcinek zadziwia pomysłami, które – jak się okazuje – nie są wyssane z palca, ale opierają się na poważnych teoriach poważnych naukowców. Tak czy inaczej mamy tu kosmiczne podróże, życie w symulacji, zmienianie się w ogórka, zaginanie czasoprzestrzeni, mieszanie w równoległych wymiarach, anihilacje obcych cywilizacji, teleportację, przenoszenie się w czasie…Jeśli jakimś cudem ktoś jeszcze nie widział „Ricka i Morty’ego” z czystym sumieniem oglądać serial Rick i Morty?Pierwsze cztery sezony dostępne są na Netfliksie. 5. sezon „Ricka i Morty’ego” obejrzymy już na HBO GO. Serial pojawia się też okazjonalnie w Comedy Central oraz Polsat 6. sezon Ricka i Morty’ego?Oficjalnej daty premiery 6. sezonu serialu jeszcze nie ma. Sądząc jednak po tym, jak wyglądały przerwy między wcześniejszymi sezonami, można się spodziewać, że „Rick i Morty” wróci z nowymi odcinkami w okolicach jesieni 2022 roku. Rozczarowani (Disenchantment)Dla mnie chyba największe pozytywne zaskoczenie w ostatnim czasie, jeśli chodzi o animowane seriale dla dorosłych. Raz, że „Rozczarowani” to – bądź co bądź – fantasy, co jest raczej oryginalne, gdy mówimy o tego typu animacjach, ukierunkowanych na humor. Dwa – to naprawdę sprawnie zrealizowany, zabawny i spójny fabularnie więc buntowniczą księżniczkę-półsierotę, która pije na umór, mając za kompanów ciamajdowatego elfa i niskiego wzrostem demona. Bean, bo tak dziewczyna ma na imię, stale doprowadza do szału swojego ojca, na przykład niwecząc ważny dla królestwa sojusz, który miał być zapoczątkowany jej sezon może i nie jest jakoś porywający fabularnie, nastawiając się głównie na sytuacyjne gagi (momentami wręcz żenujące), ale kolejne – drugi i trzeci – świadczą już o sporej ewolucji „Rozczarowanych”. Trzeci sezon jest już naprawdę świetny, przede wszystkim widać w nim, że twórcy wyciągnęli wnioski z wspomnieć o tym, że jest to serial Matt Groening. Jeśli nie kojarzycie tego pana, z pewnością coś Wam mówią takie tytuły jak „Simpsonowie” czy „Futurama”. „Rozczarowani” to trzeci serial Groeninga, prawdopodobnie najsłabszy, ale wcale nie bawiłem się świetnie podczas oglądać Rozczarowanych?Wszystkie sezony serialu „Rozczarowani” zobaczycie na 4. sezon Disenchantment?O 4. sezonie Rozczarowanych wiemy na razie niestety tylko tyle, że powstanie. Żadnej, nawet przybliżonej, daty premiery póki co nie poznaliśmy. Big MouthOd razu mówię, że „Big Mouth” nie każdemu podejdzie. Nagromadzenie żenady i jechania po bandzie jest tu tak wysokie, że reaktory przyzwoitości w mózgach co niektórych mogą zwyczajnie nie wytrzymać. Jeśli w poprzednich propozycjach lał się co najwyżej alkohol, tak tu leje się… nasienie.„Big Mouth” to dość obrzydliwa, bezpardonowa metafora seksualnego dojrzewania. Taka metafora, w której uprawia się seks z poduszką (a nawet ma się z nią potomstwo), a krew miesięczna potrafi zabarwić całe serialu są dzieci w wieku szkolnym. W stromej drodze przez dojrzewanie towarzyszą im… potwory, które są personifikacją hormonów buzujących w młodych, niedoświadczonych organizmach. Zadaniem potworów jest, a jakże, konsekwentne zachęcanie dzieci do – że tak to eufemicznie określę – odkrywania własnej seksualności. Za wszelką cenę, bez żadnego pomyślunku i przygotowania. Tak jak wcześniej zasygnalizowałem, „Big Mouth” nie bawi się w poprawność polityczną. Momentami serial jest wręcz obrzydliwy, a żarty twórców uzasadnione wyłącznie chęcią wzbudzenia jak największych kontrowersji. Mimo wszystko myślę, że znajdą się tacy, którzy będą się przy nim dobrze bawić. Szczególnie przy pierwszych dwóch sezonach, bo potem ogólny poziom fabuły i humoru niestety zauważalnie obejrzycie Big Mouth?„Big Mouth” to oryginalny serial Netfliksa. Wszystkie odcinki są więc dostępne oficjalne wyłącznie na tej Mouth – kiedy premiera 5. sezonu serialu?5. sezon „Big Mouth” Netflix oficjalnie zapowiedział w połowie października. Premiera zaplanowana jest na 5 listopada 2021. Final SpaceKolejne duże i pozytywne zaskoczenie. Final Space to taki trochę Rick i Morty w wersji light. Humoru co prawda nie brakuje, ale nie jest tak bezpośredni jak w większości propozycji z niniejszego zestawienia. Dużym plusem jest tu natomiast fabuła, bardzo spójna, ciekawie napisana i pełna kreatywnych rozwiązań. No i postacie, znakomicie napisane i bohaterem jest Gary Goodspeed, więzień kosmicznego zakładu karnego, który odbywa swoją karę z dala od jakichkolwiek ludzi. Na pokładzie towarzyszą mu jedynie: irytujący robotyczny „asystent zdrowia psychicznego” oraz sztuczna inteligencja odpowiedzialna za systemu statku, na którym się zmienia się, gdy na statek trafia zielony, uroczy kosmita, który okazuje się niszczycielem planet, najgroźniejszą bronią we wszechświecie i najbardziej pożądanym stworzeniem wśród zbirów, którzy ów wszechświat chcieliby podporządkować własnym opowiadać nie ma sensu, bo fabuła warta jest tego, by osobiście poznać ją od początku do obejrzeć Final Space?Serial jest dostępny na platformie 4. sezon Final Space?Niestety trzeci sezon serialu prawdopodobnie będzie ostatnim. We wrześniu 2021 roku, w wyniku fuzji WarnerMedia i Discovery, ogłoszono, że serial został anulowany. Chłopaki z Baraków: Serial AnimowanyCzy „Chłopaków z Baraków” trzeba jeszcze dziś komukolwiek przedstawiać? Nawet jeśli nie oglądaliście tego kultowego serialu, z pewnością kojarzycie memy, na przykład z Rickym, który mówi o tym, że można upijać się, gdy ma się dziecko, ale trzeba potem wcześnie wstać. Na tym polega odpowiedzialność.„Chłopaki z Baraków” doczekali się własnego serialu animowanego. Nie jest to może poziom pierwowzoru, ba, daleko mu do niego, ale jeśli ktoś jest fanem Ricky’ego, Julianna, Bubblesa i spółki, nie może przejść obok tej produkcji wspomnieć, że zdecydowana większość postaci przemawia głosem aktorów znanych z oryginalnego oglądać animowanych Chłopaków z Baraków?Serial znajduje się w bibliotece Netfliksa, więc tam można go sezon Chłopaków z Baraków: Serialu Animowanego – kiedy premiera?Ostatni, 10-odcinkowy, sezon ukazał się w 2020 roku. Na premierę kolejnego fani będą musieli poczekać nieco dłużej. Według planów „Chłopaki z Baraków: Serial Animowany” wróci z nowymi odcinkami w okolicach maja 2022 roku. ArcherSerial, który w humorystyczny sposób przedstawia losy tajemniczej agencji wywiadowczej, której skrót to – o zgrozo – ISIS. Jednym z pracowników organizacji jest tytułowy Sterling Archer, próżny, zbyt pewny siebie szpieg, który w pracy radzi sobie zdecydowanie lepiej niż w życiu. Co ciekawe, szefową Archera jest… jego matka. Powiedzieć, że relacje matczyno-synowskie są napięte, to nic nie produkowany jest nieprzerwanie od 2009 roku i jak dotąd doczekał się aż 12 sezonów. Jeśli ktoś lubi niekoniecznie poważną realizację szpiegowskich motywów w serialach i nie odbije się od bardzo prostej kreski „Archera”, z pewnością powinien dać szansę temu oglądać animowany serial Archer?Poza ostatnim 12. sezonem „Archera” wszystkie inne zobaczycie na platformie – kiedy 13. sezon?Serial zadziwia regularnością wydawniczą, pojawiając się z nowymi odcinkami co roku. 13. sezon Archera również nie powinien być wyjątkiem. Wiemy już, że potwierdzono jego powstanie. Premiera zaplanowana jest na drugą połowę 2022 roku. CastlevaniaOstatnia propozycja nieco odbiega od pozostałych. Po pierwsze dlatego, że humoru tu nie wiele, a dominantą jest brutalność. Ale jest to też swoisty fenomen. Jak pewnie kojarzycie, większość filmów i seriali mających swój pierwowzór w grach komputerowych, okazywało się kompletnymi crapami.„Castlevania” jest jednym z niewielu chlubnych wyjątków. Za materiał bazowy robi tu seria gier od Konami o tej samym tytule. Mniejsza jednak o „Castlevania” przedstawia nam perypetię Trevora Belmonta, łowcy wampirów, ostatniego żyjącego przedstawiciela rodu Belmontów. W pierwszym sezonie Trevor musi się mierzyć z samym Drakulą, który postanawia zgładzić gatunek ludzki w zemście za zabicie jest bardzo mroczny, momentami wręcz depresyjny, ale ciekawie napisany i wciągający. Krwi tu tyle, co bugów w Cyberpunku 2077, na szczęście brutalność nie jest „sztuką dla sztuki”, ale jednym ze środków służących rozwojowi – gdzie można obejrzeć serial?Jak większość poprzednich propozycji, także i serial „Castlevania” znajdziecie na Netfliksie. Bajki terapeutyczne to łagodna forma odkrywania prawdy o sobie, mechanizmach z których nie zdajemy sobie sprawy. Kojarzą się z opowieściami z dzieciństwa, ale pokazują całą galerię bohaterów, których problemy, smutki i tęsknoty znajdziemy w swoim dorosłym życiu. Wszystkie pisane są dla ludzi, których spotykam w swojej pracy, są prezentem ale też podsumowaniem przebytej drogi. Było sobie królestwo, w którym rządził mądry i uwielbiany przez poddanych król. Król miał marzenie wybudowania pięknego pałacu, do którego będą przychodzili ludzie, by spędzać z nim czas na ucztach i zabawach. Rozpoczął budowę śniąc o jego wielkości i wspaniałości. Wizja pałacu była ciągle w jego głowie, co jakiś czas się zmieniała, nigdy nie powstał plan, który dawałby pojęcie o kreowanej przez króla przestrzeni. Był wielkim kreatorem, najlepiej przecież wiedział czego potrzebuje, a może raczej wiedział co aktualnie mu się podoba. Wystarczyła jedna wyprawa do innego kraju by wrócił z głową pełną pomysłów na przebudowę komnat, na zmianę wielkości okien, dekoracji, kwiatów w pałacowym ogrodzie. Każdy kolejny nowy kawałek wydawał mu się znacznie piękniejszy od poprzedniego ale nigdy dość doskonały by się nim ucieszyć. Potrzebował kolejnych inspiracji, kolejnych wypraw, spotkań, wyjazdów i powrotów… Na pytanie dlaczego budowa trwa tak długo odpowiadał zawsze, że szuka czegoś doskonałego, co spowoduje, że poczuje się w pałacu wystarczająco dobrze, by się w nim zatrzymać na dłużej. Nie umiał nazwać czego szuka, ale wiedział, że na pewno to znajdzie, dlatego musiał wyjeżdżać. Ciągle był w podróży – w poszukiwaniu inspiracji, nowości, ekscytujących wielobarwnością obrazów. Po jakimś czasie stwierdził, że nie za bardzo lubi wracać pałacu, ponieważ towarzyszyło mu tam poczucie jakiegoś braku, czy niedoskonałości, której nie lubił, a która dawała dziwne poczucie kłucia pod sercem. Nie mógł tam nikogo zaprosić, ponieważ nie było tam jeszcze wystarczająco dobrego miejsca dla gości, więc pięknie zdobione komnaty wionęły pustką i dzwoniącą w uszach ciszą. Czasami było mu przykro, bo ludzie nie rozumieli jego geniuszu tworzenia, było mu z tym bardzo źle, bo przecież budował pałac dla nich, chciał tylko żeby cierpliwie zaczekali aż będzie gotowy. Jedyną osobą, która go rozumiała był jego architekt – dopingował go w jego zmianach, przebudowywał pałac z ogromną pasją godną najlepszego przyjaciela! Nigdy mu się nie przeciwstawiał. Ciągle mu towarzyszył, nawet w odległych wyprawach po nowe meble i sprzęty niezbędne do przygotowania kolejnych komnat – prawdziwy przyjaciel, pełen poświęcenia i zrozumienia. Zgadzał się na wszystkie nowe koncepcje i z zapałem zabierał się do kolejnych poprawek i przebudów wielkiego pałacu. Nigdy nie zadawał tych wrednych pytań: Kiedy skończysz budowę? Kiedy zamieszkasz w nowym pałacu? Dlaczego to tak długo trwa? Zawsze z uśmiechem przyjmował kolejną zmianę. Godził się na wszystko czego życzył sobie król, ale w duchu myślał, że wszystko i tak zrobiłby po swojemu. Powoli stał się cieniem zamiast być przyjacielem… Jedyne trudne pytanie, które go dotknęło i poruszyło zostało zadane przez syna ogrodnika: Dlaczego nie zatrzymujesz się w pałacu na dłużej skoro jest on Twoim domem? - zapytało pewnego dnia dziecko, przynosząc naręcze świeżych kwiatów do sali koronacyjnej. To słowo „dom” zabrzmiało jakoś mocno w jego głowie, ale szybko odgonił myślenie o nim usprawiedliwiając przed sobą i dzieckiem nieobecność tym, że przecież pałac był w ciągłej budowie. Przecież architekt opiekował się pałacem, „a może nawet go trochę na swój sposób kreował? – pomyślał pewnego dnia król, ale szybko odgonił tę myśl – przecież tylko realizował jego twórcze wizje, które jak rozsypane klocki pojawiały się dzięki kolejnym inspiracjom. Król lubił przestrzeń, pałac mu jej nie dawał, ogród był za mały, wyprawy niosły ze sobą spotkania z ludźmi, którzy zaczęli go trochę męczyć, więc coraz częściej wymykał się samotnie w miejsca dzikiej przyrody. Tu czuł się wolny, nikt nie zadawał trudnych pytań, nikt niczego nie chciał, nie musiał spełniać niczyich próśb. Zastanawiał się, dlaczego ludzie go męczą, było to ważne pytanie, bo przecież dla nich i spotkań z nimi budował swój piękny pałac. Podczas jednego ze spacerów odkrył, że to czego nie lubi w ludziach to to, że jak zaczyna być z nimi blisko, to oni czegoś od niego chcą, a to przecież ogranicza jego wolność! Jak oni śmią, przecież król ma prawo decydować o sobie, o tym co robi, z kim spędza czas i jakie decyzje podejmuje! Bycie z ludźmi wiązało się z zależnością, z zobowiązaniami, z pamiętaniem o tym, co dla nich ważne, a przecież królowie tego nie robią, po to są władcami by być niezależnymi od potrzeb innych ludzi! Podczas jednej z wypraw w lesie zobaczył mały domek, z którego okien biło ciepłe światło, słychać było śmiech dzieci i rozmawiających ze sobą dorosłych. Ostatnie kilka dni spędził sam, więc zatęsknił trochę za towarzystwem ludzi, lubił opowiadać i lubił słuchać mądrości innych. Głosów wydawało się być jednak za dużo jak na taki mały domek! Jak to możliwe, żeby w takiej przestrzeni pomieścić tylu ludzi? Rozejrzał się i zobaczył, że w oddali nadchodzili kolejni z prezentami w rękach. - Uff, to po prostu czyjeś urodziny - pomyślał król - więc liczba ludzi jest uzasadniona. Nie miał ochoty na świętowanie urodzin – przestarzały zwyczaj i ludzie są skoncentrowani na osobie obchodzącej urodziny, więc nic ciekawego nie czeka go na takim przyjęciu. Już miał odejść, gdy ze zdumieniem zauważył, że ludzie wychodząc z tego domu także nieśli ze sobą w rękach prezenty. Nowości było już za dużo, postanowił się temu przyjrzeć. Zapytał czyj to dom i w odpowiedzi usłyszał, że to dom wróżki. - Opowieści starych babek - pomyślał z lekkim szyderstwem - Muszą tu przychodzić naiwni ludzie, szukający pocieszenia w bajkach o dobrych ludziach i spełniających się marzeniach. Wszedł do środka i zobaczył, że ludzie wchodząc zostawiają prezenty w różnych miejscach, spotykają się ze sobą nawzajem, niekoniecznie nawet witają się czy rozmawiają z wróżką. Ale było to przyjemne miejsce, ciepłe, spokojne, jakieś dziwnie bezpieczne, chociaż dom był mały i w sumie bardzo pospolicie urządzony w środku. Spodziewał się spotkać jakąś miłą staruszkę, jednak zobaczył ładną uśmiechniętą kobietę w zwiewnej kolorowej sukience o twarzy, na której uśmiech zdawał się być stałym gościem. Szeroki uśmiech powodował dziwną lekkość w byciu w tym miejscu. Kiedy ktoś chciał już wychodzić wróżka na odchodne pytała: - Czy znalazłeś odpowiedź na swoje pytanie? Może zechciałbyś zabrać coś, co będzie ci o niej przypominać? Śmieszne - pomyślał król - To wróżka nie używa magicznej rożdżki, ani zaklęć tylko pomaga szukać odpowiedzi? I na dodatek pozwala zabierać swoje prezenty? Wtedy go olśniło, że ci ludzie nie przynoszą prezentów dla niej tylko dla siebie nawzajem i to tworzyło magię tego miejsca – ludzie dawali i brali od siebie nawzajem. Zupełnie tego nie rozumiał, wtedy ona podeszła i zapytała, czy chciałby coś wziąć dla siebie. Rozejrzał się po pokoju. - Nic nie przyniosłem, więc nic nie mogę wziąć – powiedział hardo podnosząc głowę. - Nie musisz nic dawać, żeby coś wziąć, wystarczy, że jesteś – powiedziała z uśmiechem. - Nie jestem żebrakiem, jestem królem i niczego nie potrzebuję. Chyba nie wiesz kim jestem. - W takim razie pokaż mi kim jesteś, jak żyjesz i co jest dla ciebie ważne. - Dobrze, zapraszam cię do mojego pałacu, nie jest co prawda jeszcze gotowy na przyjmowanie gości, ale mogę ci go pokazać. Może czegoś się nauczysz w kwestii urządzania domów, ten twój jest mały i strasznie pospolity, powinnaś nauczyć się korzystać z wielu rzeczy. Pamiętaj tylko, że nie mogę zaprosić cię na dłużej, tylko na chwilę, na spacer po pałacu, ponieważ nie jest on jeszcze skończony. Oprowadzanie po pałacu okazało się być prawdziwą przyjemnością dla niego, chociaż rzadko to wcześniej robił. Nie chciał go pokazywać, żeby ludzie nie widzieli różnych niedoskonałości, które ciągle wymagały poprawy, obawiał się, że mogą coś skrytykować. Ona robiła wrażenie zgadzającej się na wszystko co ludzie do niej przynosili więc wydawała się być niegroźna. Z jakimś dziwnym uwielbieniem patrzyła, kiedy opowiadał, Poza tym była bardzo zajętą ludzkimi sprawami wróżką, więc na pewno przyjdzie tylko na chwilę i potem sobie pójdzie, a on będzie mógł jej pokazać jak mogłaby żyć gdyby tylko chciała, to będzie jego prezent dla niej, kto wie, może nawet podaruje jej jakiś mebel, jeśli uzna, że pasuje do jej małego domku. Podobał mu się jej uśmiech i to z jakim zachwytem przyjmowała prezenty, które przynosili do jej domu zwykli ludzie. Wiedział, że przepychem pałacu przyćmi jej mały domek i wywoła zachwyt na twarzy. Rozpoczęli spacer po komnatach zamku. Opowiadał o meblach które kupił, kilimach przywiezionych z dalekich krain, kamieniach, które tworzyły mozaiki na podłodze. Wydawało mu się, że idzie w określonym kierunku, ponieważ znał to miejsce, sam je tworzył, zmieniał, poprawiał. W miarę wędrówki coraz więcej było przedmiotów, a coraz mniej jasności, w której części pałacu się znajdują. Zaczął się obawiać, że może nie wystarczyć dnia na obejście całego pałacu i wtedy będzie musiał się nią jakoś zaopiekować, a przecież nie było jeszcze gotowych pokoi dla gości. Ona wpatrzona słuchała jego opowieści, trochę złościło go to, że momentami bardziej podobały się jej barwne kwiaty na dywanie ogrodu u stóp pałacu, niż piękne i bogate marmurowe posadzki, ale w sumie sam z przyjemnością patrzył na ogród, kiedy kolejny okrzyk niemal dziecięcego zachwytu wypełniał wnętrze pokoju. Prawie nie pamiętał jaki jest piękny, kwiaty były takie prozaiczne i każdy właściwie mógł je mieć, dlatego mało poświęcał im uwagi. Ona była tak zwyczajna w tym zasłuchaniu i zapatrzeniu w rzeczywistość, którą wykreował, że sam zaczął się nią na nowo cieszyć, jakby odkrywał zapomniane przez siebie miejsca. W pewnym momencie stanął przy oknie wielkiej komnaty i z przerażeniem odkrył, że nie wie w której części się znajdują, ani gdzie powinni iść. W jego głowie nie było mapy pałacu! Nie potrafił przewidzieć do jakiego kolejnego pokoju wejdą, co w nim zastaną, jakiej będzie wielkości i jakie ma przeznaczenie… W połowie drogi poczuł, że już nie chce iść dalej, że nie chce odkrywać kolejnych zapomnianych komnat, że one nie niosą ze sobą obrazów, tylko są masą martwych przedmiotów, które otulają go delikatną mgłą smutku. Chciał wrócić, ale nie znał drogi!! Pałac stał się labiryntem pokoi, które nie były uporządkowane, nie łączyły się ze sobą, nie miał w głowie żadnej mapy, która dałaby bezpieczeństwo poruszania się. Wróżka stała wpatrzona w zachodzące słońce mieniące się ciepłymi kolorami, a on stał bezradny, zgubiony we własnej przestrzeni. To miejsce było się dla niego obce i nieprzewidywalne, a przecież budował je przez ostatnie kilka lat, by było pięknym i zachwycającym miejscem dla ludzi, których chciał tu zaprosić. Ludzie – no właśnie, dla kogo właściwie był ten pałac? Kto czułby się w nim dobrze? Kogo chciał w nim gościć? Właściwie nigdy nikogo nie zapytał w jakim otoczeniu czułby się dobrze, bo przecież to on wiedział najlepiej czego potrzebują inni ludzie i ciągle poprawiał wnętrza dla nich… Nie wiedział co ma zrobić, czuł, że głowa mu pulsuje, masa myśli powodowała jakąś bitwę, potworny lęk ogarnął całe jego ciało, nie mógł zrobić kroku, chciał uciec, ale nie wiedział w którą stronę ma się poruszać. W jego głowie było mnóstwo myśli, ale one także tworzyły labirynt w którym nie potrafił się odnaleźć. Wróżka wzięła go delikatnie za rękę i poprosiła, żeby opowiedział jej o ludziach, których spotkał podczas swoich wypraw i emocjach, które tym spotkaniom towarzyszyły. Dotyk jej dłoni okropnie go wystraszył. Była strasznie blisko, przestraszył się, że będzie chciała go poprowadzić przez jego pałac, to byłoby nie do zniesienia, gdyby wiedziała lepiej od niego, jak się po nim poruszać! Ale była przecież wróżką, może użyje zaklęcia i to wszystko magicznie uporządkuje. No tak, ale wtedy będzie musiał być jej wdzięczny, może czegoś będzie od niego chciała, może uporządkuje pałac po swojemu. Nie mógł na to pozwolić. Nie pozwolił jej trzymać się za rękę, ale stał bezradny, nie znajdował odpowiedzi na dziesiątki pytań, które teraz stały się jakąś wojną w jego głowie. Po co właściwie budował to miejsce? Co było siłą napędową jego działania? Dlaczego było tu tak dużo pustej przestrzeni skoro wypełniało ją tyle pięknych przedmiotów? Wróżka znowu wsunęła dłoń w jego dłoń i powtórzyła swoją prośbę: - Oprowadź mnie po pałacu opowiadając o ludziach, których spotkałeś podczas tych wypraw, o uczuciach, które ci wtedy towarzyszyły. Uff, nie chciała go prowadzić, poprosiła tylko, by to on ją oprowadził. Była zdana właściwie na niego w tej wielkiej przestrzeni, poczuł się za nią odpowiedzialny w tym chaosie wielkich nieuporządkowanych komnat. Nie bała się, stała i czekała, aż on znajdzie drogę. Cierpliwie stała powtarzając pytanie o ludzi i uczucia. Początkowo w natłoku pędzących myśli nie umiał sobie przypomnieć miejsc, które wiązały się z konkretnymi przedmiotami. - Pomyśl o kolorach, o porze dnia, o smaku potraw – powiedziała wróżka. Tak, to dobrze znał i umiał o tym opowiadać, kiedy zaczął mówić, w jego obrazach powoli pojawili się ludzie. Pamiętał dobrze spotkania, które niosły ze sobą mnóstwo emocji. Zauważył, że przestała patrzeć na ogród, cała była skoncentrowana na nim i jego opowiadaniu. Niemal z uwielbieniem na twarzy słuchała jak opowiadał o ważnych dla niego ludziach. Podczas opowiadania zaczął czuć wspomnienia. Poczuł jak bardzo ważne były te spotkania, jak dużo dawał innym ludziom i jak bardzo oni ubogacali jego, uczyli się od siebie nawzajem, czasami spierali, ale tworzyli, odkrywali, budowali razem, te spotkania były nieustanną drogą ku rozwojowi. Dopytywała o emocje, o kolory, o to, co było dla niego ważne – naprawdę była zainteresowana jego opowiadaniami. Przedmioty nagle gdzieś zniknęły, stały się tłem dla uczuć i spotkań. Opowiadał czego w czasie tych spotkań nauczył, ale też odkrywał, że zostawiał tych ludzi, nie wracał w te same miejsca, zapominając o nich z lęku przed tym, że mogą wejść w jego świat i go zmieniać, a przecież każde spotkanie pozostawiało coś, co go zmieniało – wewnątrz i na zewnątrz – każda komnata była rezultatem innego spotkania. Uczucia pozwalały mu nazywać, czego od nich doświadczył, chociaż słowo miłość było zbyt trudne do wypowiedzenia, ubierał je w przyjaźń, zaufanie, wspólną przygodę, dobre spotkania… Czuł jednak, że są to słowa trochę „zamiast” bo tamto byłoby znowu zbyt zobowiązujące, bo niosłoby ze sobą odpowiedzialność… Doszli do drzwi wejściowych, wróżka stanęła w geście pożegnania. Z uśmiechem zadała kolejne pytania: - Co pomogło ci znaleźć drogę? Co było najważniejsze w tych spotkaniach?Jakie najważniejsze słowa prowadziły cię przez ostatnie kilka godzin spaceru? Król zamyślił się na chwilę, ale serce od razu znalazło odpowiedź: - Dawanie, odpowiedzialność i miłość – DOM… Wszystkie te drogowskazy były w nim, ukryte w jego sercu, ale on je wyłączył, bojąc się zależności, bo z tym mu się do tej pory te słowa kojarzyły… Teraz patrząc na nie przez pryzmat emocji zobaczył, że dają bezpieczeństwo i jasną przestrzeń, do której każdy może być zaproszony… Nie potrzebował magicznych zaklęć wróżki. Magia odpowiedzi była w nim, ona zadała tylko zwyczajne pytanie, które pozwoliło otworzyć drzwi serca. Dopiero kiedy zaczął mówić z serca znalazł prawdziwą drogę do domu… Dziewczynka z kopalni. Róża od wczesnych lat była bardzo odpowiedzialną i dzielną dziewczynką. Jej rodzice zajęci byli ważnymi sprawami i ona też czuła, że stratą czasu jest gonienie za motylami czy szycie nowych kolorowych sukienek dla lalek – zabawy małych dzieci z sąsiedztwa. Mocno stąpała po ziemi, była rozsądna i dzielna i to była jej siła, której wiele osób jej zazdrościło. Pewnego dnia powierzono jej bardzo ważne zadanie. Miała przynosić jedzenie do kopalni, w której wydobywano cenny kruszec, ważny dla całego królestwa, w którym mieszkała. Była tym ogromnie przejęta, czuła, że to ważne zadanie, że została wybrana. Dostawała pieniądze od zarządcy kopalni i sama robiła zakupy jedzenia – niezwykle była z tego dumna, ponieważ czuła, że od niej zależy dbanie o tych ludzi. Bardzo więc starannie codziennie wybierała i pakowała jedzenie dla robotników. Po pewnym czasie przychodząc do kopalni zauważyła, że jedzenia jest zdecydowanie za mało, by nakarmić wszystkich pracujących na nocną zmianę i że dostają je tylko ci, którzy są silniejsi i szybciej dobiegają do miejsca w którym je zostawia. Zauważyła też, że ludzie, którzy nie mieli siły by dalej pracować są czasami popychani przez dozorców i innych robotników, pomyślała, że tak musi być bo przecież są słabi i trzeba ich mobilizować. W słoneczny poranek, gdy przyszła rano z jedzeniem zobaczyła jak jeden z robotników został mocno popchnięty przez głównego dozorcę, ponieważ nie dość szybko zszedł mu z drogi. Upadł boleśnie raniąc się w rękę, a dozorca kopnął go mówiąc, że jest niedojdą, który nie potrafi sprostać prostemu zadaniu. Róża krzyknęła przestraszona widząc krew. Ktoś z boku mocno ją szturchnął i kazał być cicho, żeby nie rozzłościła dozorcy, który rzadko tu bywał, ponieważ nie lubił ciemności i bardzo go ona drażniła. O dziwo, kopnięty robotnik szybko się pozbierał i mimo rany na ręce zaczął pracować energiczniej od pozostałych. Zostawiła jedzenie i szybko pobiegła do domu. Było jej smutno i źle, bo pomyślała, że przynosi im za mało jedzenia, przez co oni są słabi i nie dają rady pracować. Postanowiła coś z tym zrobić. Zamieniła droższe jedzenie na tańsze, miała więc dużo chleba, sera i cebuli – może mniej pożywne od mięsa, warzyw i owoców, ale przecież mogło wystarczyć dla większej liczby osób. Niestety nadal go nie wystarczało, a dodatkowo wiele osób przestało być zadowolonych z tego co przynosiła. Postanowiła więc zacząć pracować, by móc dostarczyć więcej jedzenia – najlepiej płatna praca była właśnie w kopalni. Przynosiła więc rano jedzenie a potem zostawała na cały dzień w kopalni. Pracowała bardzo dzielnie starając się spełnić oczekiwania dozorcy od którego oceny i zadowolenia zależało jej wynagrodzenie. Bywała tak zmęczona, że przestała dbać o to, jak zapakowane jest jedzenie, jednak bardzo cieszyło ją to, że jest go więcej i że dostarczy go wielu ludziom, którzy dzięki niej nie będą głodni. Czasami martwiła się patrząc jak jej rączki przestają być białe, a potargane włosy nie przypominają już koloru zboża lśniącego w słońcu, ale odpędzała te myśli, jako niepotrzebne i zbyteczne rozczulanie się nad sobą. Po kilku tygodniach jej oczy przyzwyczaiły się do ciemności panującej w kopalni i zaczęła się w niej sprawnie poruszać. Spędzała coraz więcej czasu w kopalni widząc jaki ogrom pracy jest do wykonania, a każdy kolejny tunel, do którego wchodziła odsłaniał nowe obszary wydobycia. Obiecywała sobie, że to już ostatni tunel i że potem wróci na powierzchnię, żeby zadbać o jedzenie, dla siebie i innych. Praca w kopalni przecież ją hartowała i wzmacniała. Pewnego dnia została wezwana na górę do dostarczenia jedzenia na stół w sali, w której świętowano tegoroczne niezwykłe wydobycie kruszcu. Nie zdążyła się przebrać i dopiero w głównej sali zobaczyła, że jest blada i że trudno jej przepychać się do głównego stołu wśród ludzi, którzy bardzo rzadko bywali na dole w kopalni. Najbardziej rozpychał się główny dozorca, który chełpił się wyjątkowym wydobyciem w tym miesiącu. Z wysoką podniesioną głową wymachiwał nagrodą, którą otrzymała pod jego rządami kopalni. Stanęła pośrodku sali jakby oślepiona światłem dnia… Pomyślała o ludziach z dołu… Pracowali tam ze spuszczonymi głowami, jakby nie cieszyło ich to, jak cenny kruszec wydobywają. No właśnie, dlaczego ich to nie cieszyło…dlaczego nie widzą ogromu pracy, którą wykonują… dlaczego… W ciemności można ukryć ból i okrucieństwo, którego nie dałoby się ukryć w blasku dnia….

bajki o miłości dla dorosłych